Book review: "Ashma" (Shani poem)

[moonreviews]

(I took care to give no obvious spoilers about the story)

Title: Ashma (on Librarything)
Author: compiled and translated from Shani into Chinese by the Yunnan People's Cultural Troupe, translated into English by Gladys Yang
Format: hardcover
Pages: 82
Year published: not mentioned
Language: English, original Shani (but translated from the Chinese version)
ISBN number: no isbn number
Reason for reading: I borrowed it from a friend because it sounded interesting.
Recommended: If you're interested in folk poems and/or other cultures.

Back cover text:
There is no back cover text, but for the story (the entire story in prose form), you can go read it here.

First alinea of the preface:
"Ashma" is a long and colourful narrative poem which has been handed down orally for generations by the Shani people in Yunnan. The poem describes a young village girl, Ashma, and her brother Ahay. In simple, unadorned language, it relates Ashma's determined struggle against the despotic landlord who has carried her off. With their vitality and their longing for freedom and happiness, young Ahay and Ashma epitomize the whole Shani people.
A branch of the Yi, one of the minority peoples in Southwest China, the Shani live in Kweishan District, southeast of Kunming, the provincial capital of Yunnan. They have their own spoken language, and a simple written script. They love music and dancing, and can express their feelings and wishes with a simple musical instrument made of bamboo - the mô-sheen.

First few verses:
A fine bamboo we lengthwise split
In two, four, eight, sixteen,
And choose a piece without a flaw
To fashion a mö-sheen.

For when the soft mô-sheen is played,
Our inmost thoughts are told.
No sweeter music has been heard;
We love it more than gold.

Beneath the rock bees build their hive,
And make their honey sweet;
But I, I cannot make a hive,
Or honey good to eat.

Beside the pool the long grass grows,
And cuckoos sing in spring;
But I, I cannot grow like grass,
And neither can I sing!

Review:
Read the full review here.

Book review: "Zilverwolf" by Alice Borchardt

[moonreviews]

(I took care to give no obvious spoilers about the story)

Title: Zilverwolf: De val van Rome (on Librarything)
Original title: The Silver Wolf
Author: Alice Borchardt
Language: Dutch (original = English)
Series: Book 1 of Legends of the Wolves. The book doesn't indicate it's part of a trilogy. It works very well as a stand-alone.
Format: paperback
Pages: 400
Publisher: Het Spectrum
Year published: original 1998, my edition 1998
ISBN number: 9027464782
Topic of the book: history, Rome, (were)wolves
Reason for reading: The combination of werewolves/Rome sounded interesting.
Recommended: NOT the Dutch version! See 'Writing style' in my review linked below for the reason. I'd recommend it if you think the combination of werewolves/Rome (after the glory period of the city) sounds interesting, but not if you care a lot about the writing style.

Back cover text:
Regeane, een beeldschone jonge vrouw, wordt door haar bloedverwantschap met Karel de Grote een pion in de strijd om de macht. Het beangstigt haar dat er allerlei krachten tegen haar samenspannen, en ze verdedigt zich dan ook met hand en tand. Haar tegenstanders weten echter niet dat ze niet alleen heel intelligent is en over een grote innerlijke kracht beschikt, maar ook een aantal heel bijzondere eigenschappen van haar vader heeft geërfd. Ze heeft een geheugen dat duizenden jaren teruggaat en beschikt over zintuigen met bovennatuurlijke krachten. Bovendien kan ze van vrouw in wolf veranderen en daarmee een gedaanteverandering ondergaan van prooi tot jager...

Alice Borchardt is een auteur met een unieke schrijfstijl, die zowel aan Marion Zimmer Bradley (Nevelen van Avalon) als aan Jean Auel doet denken! Met Zilverwolf, een lyrische, sensuele roman, rijk aan historische details en aan menselijke emoties, heeft ze haar meesterproef afgelegd.

First paragraph:
De zon ging onder. De felle lichtcirkel gleed langs de met acanthuskapitelen bekroonde zuilen van een vervallen tempel, die de gloeiende bal in plakken rode gloed sneden. Bijna nacht, dacht het meisje. Ze huiverde toen de kille herfstwind door het onbeglaasde raam woei.
Er zaten tralies voor het raam - dikke tralies. De ene rij liep horizontaal, de andere verticaal. De stangen waren in de stenen muren van het kamertje ingemetseld.

Review:
Go here for the review.